Net als vele anderen zijn wij deze zomer op vakantie geweest. Als fietsfanaten wilden wij ook graag fietsen op vakantie. Wij waren voorbereid op wat “kleine” ongemakken. Zo hadden we ons gereedschap en wat extra onderdelen waaronder een extra set velgen meegenomen, je zal namelijk je velg maar kapot rijden, dan is je fietsvakantie wel snel afgelopen… We hadden een aantal leuke plekken uitgezocht om met de camper naar toe te rijden en waar we naar ons idee ook mooi konden fietsen. Vol goede moed vertrokken wij naar Frankrijk, uiteraard niet wetende dat van fietsen uiteindelijk niet veel terecht zou komen.
Onze eerste rit was prachtig. Glooiend landschap, kleine authentieke dorpjes en dit alles badend in de zonneschijn. Niet alle dorpjes waren even klein en niet alle hellingen glooiend, maar dat mocht de pret niet drukken. Op een gegeven moment reden wij in een van deze minder kleine gemeenten een heuvel op, waarbij ik mijn tong echt wel op mijn schoenen had hangen. Ik reed dus achter Vince aan die hier duidelijk wat minder moeite mee had. De hoofdweg beschreef een bocht naar links en deze volgden wij. In mijn linker ooghoek zie ik in een flits iets grijs. Met hoge snelheid komt mij een auto voorbij aan mijn linker kant en deze schiet voor mij langs de straat aan de rechter kant in. Voor ik goed en wel besef wat er gebeurt vliegt Vince door de lucht en raakt vlak voor mij op uitermate onzachte wijze met zijn hoofd en linker zijde het asfalt. Het lukt mij net om hem niet te overrijden. Als ik stil sta zie ik ongeveer honderd meter verder een klein grijs autootje aan de kant stoppen.
Vince springt recht terwijl hij enkele krachttermen uit, en wij begeven ons naar de kant van de weg. Vince ziet er nogal gehavend uit, maar hij staat tenminste rechtop. Omstaanders bellen een ambulance en de politie. Ondertussen probeer ik een idee te krijgen van de schade. De helm is ingedeukt aan de linkerkant. Bij het afzetten van de helm valt ook meteen op dat het “Wavecel” patroon van de helm duidelijk zichtbaar is aan de linker kant van Vince zijn kaalgeschoren hoofd. Het bloedt een beetje, maar het lijkt erop dat de helm zijn werk uitstekend heeft gedaan. Verder trekt de linker elleboog mijn aandacht; deze is behoorlijk gezwollen en mist veel vel waardoor alles ook onder het bloed zit. Bij een eerste klinisch onderzoek lijkt er gelukkig niks gebroken. De ambulance arriveert ondertussen; blijkbaar gebeurde ons ongeluk in het zicht van de brandweerkazerne en waren de “pompiers” dus verrassend snel ter plaatse. De ambulanciers zijn vriendelijk en efficiënt en na verder onderzoek in de ambulance en grootverbruik van ontsmettings- en verbandmiddelen blijkt wel dat Vince erg veel geluk heeft gehad: Hij is aan alle kanten blauw en geschaafd, maar dat is het dan ook. Op wonderlijke wijze heeft de fiets op een krasje hier en daar niets opgelopen.
Wij kunnen onze fietstocht dan ook hervatten, met nog 20 kilometer te gaan stappen we weer op en rijden héél langzaam en voorzichtig terug naar onze camper.
Eerder schreef ik al twee blogposts over de fietshelm en fietshelmplicht. Na dit ongeluk ben ik er nóg meer van overtuigd dat iedereen op de fiets een helm zou moeten dragen. Wij waren niet aan het “koersen”, wij reden hooguit 20 km/u aan het einde van dit klimmetje.
Gisteren zijn we “thuis” weer gaan fietsen. Mensen dragen van alles op hun hoofd om zich te beschermen tegen de zon: petjes, zonnekleppen, beanies, sjaaltjes en ik heb zelfs een cowboyhoed gespot. Als je nou toch iets op je hoofd zet, laat het je dan niet alleen beschermen tegen de zon: Zet een goede helm op! [1]
En zet deze dan ook goed op ![2]
Het kan zo maar eens je leven redden.
