Wie herkent dit niet? Je hebt een blessure en je kan niet sporten. Hoe langer het duurt hoe slechter je humeur. Maar waarom word je chagrijnig als je niet kan sporten?
Tijdens het sporten komen er allerlei stoffen vrij waar je je goed door gaat voelen. Het gaat om serotonine, dopamine en endorfines. Serotonine zorgt voor een geluksgevoel en reguleert je gemoedstoestand en eetlust. Endorfines zijn door het lichaam geproduceerde opioïden (zoals bijvoorbeeld morfine). Van endorfines ga je je euforisch voelen en voel je minder pijn (heel goed tegen de spierpijn dus). Naast serotonine en endorfines wordt er ook dopamine aangemaakt. Dopamine is een neurotransmitter/hormoon dat een belangrijke rol speelt in door beloning gemotiveerd gedrag.
Een ander positief effect van sporten is dat het stressverlagend werkt. De aanmaak van cortisol (het stresshormoon) neemt af, en je bent tijdens het sporten bezig met je ademhaling, wat mentale rust brengt. Eigenlijk is sporten ook wel een soort stress voor je lichaam. Door regelmatig aan deze lichte stress blootgesteld te worden leert je lichaam hiermee omgaan waardoor je algemeen stressniveau omlaag gaat.
Van sporten wordt je zelfvertrouwen ook groter. Omdat je bezig bent met je lichaam te verbeteren, je doelen te behalen, en zo mentaal ook sterker aan het worden bent, kan dit je zelfvertrouwen een enorme boost geven.
Deze drie positieve effecten heb ik moeten missen deze week. Het was mooi weer, ik had twee dagen vrij (en dus van alles op de planning), maar eerst even de hond uitlaten dacht ik, daarna sporten. Het liep helaas anders: de hond dacht tussen mijn benen door te kunnen rennen en toen lag ik op de grond met een gebroken pink. Een lang verhaal kort, gezien typen met een gebroken pink ook niet heel gemakkelijk gaat: geen sport voor mij deze week. Over volgende week wil ik nog niet nadenken.
Disclaimer: er zijn geen dieren gewond geraakt bij de productie van deze blog.